نه انقدر وخیم و علاج ناپذیر

�متوجه می⁯شویم که از یک بیماری رنج می⁯بریم، نه از یک معضل اخلاقی. شدیداً بیمار بودیم، ولی نه آنقدر وخیم و علاج⁯ناپذیر.�

کتاب پایه

برای بسیاری از ما، معتادان گمنام راه حل یک معمای شخصی بسیار قدیمی بود. متعجب هستیم چرا همیشه حتی در میان یک جمع هم احساس تنهایی می⁯⁯کردیم؟ چرا کارهای احمقانه و خودنابودکننده بسیار زیادی انجام دادیم؟ چرا اکثر اوقات درباره خود احساس بسیار بدی داشتیم؟ و چگونه زندگی ما این قدر آشفته شد؟ فکر می⁯کردیم وضعیت ما وخیم و علاج⁯ناپذیر است یا شاید عدم سلامت عقل ما درمان⁯نشدنی است.

با این حساب، وقتی فهمیدیم از یک بیماری رنج می⁯بریم، آرامش زیادی پیدا کردیم: بیماری اعتیاد که منبع مشکلات ما بود. فهمیدیم که یک بیماری درمان⁯پذیر است. وقتی بیماری خود را درمان کنیم، می⁯توانیم به تدریج بهبود پیدا کنیم.

امروز، وقتی شاهد آشکار شدن مجدد علائم این بیماری در زندگی خود هستیم، نباید نومید شویم. از این گذشته، این بیماری درمان⁯پذیر است و معضلی اخلاقی نیست. می⁯توانیم از اینکه قادر به بهبودی از بیماری اعتیاد از طریق به کارکرد قدمهای دوازده⁯گانه NA هستیم، سپاسگزار باشیم.

فقط برای امروز: از اینکه بیماری من درمان⁯پذیر است و معضلی اخلاقی نیست، سپاسگزارم. از طریق تمرین برنامه NA درمان بیماری اعتیاد را ادامه می⁯دهم.

دوشنبه 14 شهریور 1390 - 1:58:45 PM